Mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar is om minder tijd te verdoen op internet. Dat lukt aardig, omdat ik mijn telefoon stuk liet vallen en nu alleen een gebarsten oudje heb. Maar als ik me dan wel een keer op social media begeef, dan blijkt dat toch ook best waardevol. Zo kan ik bijvoorbeeld mijn neef, die ik zo eens in de vijf jaar vijf minuten spreek, gewoon een berichtje sturen als ik iets wil weten. Fijn! En toen ik daar gisteren even voor op LinkedIn was ingelogd, las ik in een bijdrage van een studievriendin dat je na een operatie weer bloed mag geven bij Sanquin.
Zonder aarzeling heb ik me aangemeld. Want ik vond het heel erg, toen ik niet meer mocht doneren na een bloedtransfusie. Destijds was men bang dat je via gedoneerd bloed met gekke koeienziekte zou worden besmet (wat dan eigenlijk wel weer hilarisch is als je Clara heet en al je leven lang zo nu en dan wordt uitgemaakt voor koe, ik voelde me echt een beetje beledigd). Maar goed, er was niets aan te doen. Zo’n besmetting komt pas tientallen jaren later aan het licht. En ik snap dat ze zieke mensen geen besmet bloed willen geven.
Aan de andere kant, kijk mij: ik rook niet, drink niet, ben gestopt met koffie, woon op het superschone Texel. Wie wil zulk bloed nou niet? En ik ben ook nog eens universele donor met mijn O positief!
Heel fijn dus, dat Sanquin de regels heeft veranderd. En ik wil best een paar keer per jaar van het eiland af om te doneren. Ik hou van varen met de TESO. En de mini check up bij elke bloeddonatie is mooi meegenomen.
Het was dus eigenlijk maar goed dat ik niet helemaal zonder internet kan. Ik merk ook in het dagelijks leven dat het best nuttig is dat ik social media en telefoonapps niet helemaal heb afgezworen. Zo lees ik de laatste weken trouw de blogs in de Ik Pas app. Ik drink al sinds maart niet meer en dat gaat nu helemaal vanzelf. Ik wil ook echt zelf geen alcohol meer. Maar het is erg leuk en leerzaam de blogs en artikeltjes in de app te lezen (ik blog zelf ook juist omdat ik al jaren zo van de blogs van andere mensen geniet). Ik heb soms ook echt iets aan zo’n blog van iemand anders. Zo schreef blogger Beau gisteren over optrekkende mist. Zij stopte per 1 januari met drinken en schrijft over deze week: “Het lijkt wel alsof het in mijn hoofd eerst een beetje bewolkt en mistig was en dat nu de zon begint te schijnen.”
Dat herken ik helemaal. Niet van stoppen met alcohol (zoveel dronk ik al jaren niet meer). Wel van stoppen met koffie! Ik minderde in december met koffie drinken en stopte op 2 januari helemaal. Pas deze week is ook mijn hoofd weer wat helderder. Heerlijk. En een grote opluchting. Want ik had wel gelezen dat het een week of twee kon duren voor je hersens weer werken zoals ze zonder koffie functioneerden. Maar ja, ik dronk het al dertig jaar. En als je dan ineens dag in dag uit voor je gevoel super traag en wazig door het leven gaat, begin je toch te betwijfelen of je zonder koffie wel kunt functioneren. Het is maar goed dat ik tegenwoordig zo’n geoefende stopper ben en gewoon volhield. Want de mist klaarde op en ik merk nu al dat het beter voor mijn lijf is om geen koffie te drinken. Dat verraste me wel. Want van stoppen met alcohol ben ik met name ’s ochtends en ’s avonds wat energieker, maar verder ervaar ik volgens mij niet echt fysieke voordelen. En stoppen met koffie, dat is niet eens echt een ding!
Ga ik na al die positieve ervaringen dan toch maar weer volle kracht vooruit het internet op? Nee hoor. Want het voordeel van meer offline leven is bij mij vooral goed in mijn portemonnee te voelen. Ik denk dat ik dat ‘minder telefonen’ dus een klein beetje aanpas: ik mag best voor informatie of sociale interacties het internet op. Maar dit jaar ga ik wel minder via internet kopen. Ik ga Stoppen met Online Shoppen!
